Prezes UOKiK w decyzji z dnia 30 grudnia 2019 r. nałożył na firmę Brother karę przekraczającą 1,4 mln zł za ustalanie (narzucanie swym odbiorcom) minimalnych cen odsprzedaży drukarek (jakkolwiek do domeny publicznej decyzja ta trafiła niespełna tydzień temu). Biorąc pod uwagę praktyki jakie zostały uznane w niej za antykonkurencyjne (tzw. RPM – Resale Price Maintenance), decyzja ta nie stanowi novum.

Decyzja w sprawie Brother jest wszak o tyle godna uwagi, iż po raz pierwszy zastosowano w niej mechanizm z art. 89a u.o.k.k., czyli dobrowolne poddanie się karze przez adresata decyzji – „w zamian” za co kara zredukowana została o – 10% (w danej sprawie łącznie o 40%, gdyż 30% redukcję wskazany przedsiębiorca „uzyskał” wskutek zastosowania programu leniency). Powołany przepis obowiązuje w polskim prawie już ponad 5 lat (tj. od stycznia 2015 r., kiedy weszła w życie nowelizacji uokk z 10.6.2014 r.). Może to świadczyć o tym że 10% obniżenie kary jakie (na podstawie tego przepisu) Prezes UOKiK może przyznać przedsiębiorcy stanowi w praktyce relatywnie nieznaczną zachętę (dla tego drugiego) do dobrowolnego poddawania się karze. Czy pionierska (w wskazanej materii) decyzja w sprawie Brother zmieni (tj. zwiększy) częstotliwość stosowania wspomnianego instrumentu w praktyce? Wysokość redukcji (jest wszakże ustawowa) i nadal pozostanie bez zmian (zatem tylko na poziomie 10%).