Wczoraj ukazał się lipcowy numer Przeglądu Prawa Handlowego, który „otwiera” artykuł mojego autorstwa dotyczący umów kredytów frankowych. Problematyka tych kredytów już od dłuższego czasu jeszcze szeroko dyskutowana nie tylko w wymiarze prawnym ale i społeczno-ekonomicznym. Wspomniany artykuł koncentruje się na zagadnieniach prawnych zawierając ocenę wspomnianych umów na gruncie przesłanek ich nieważności (zob. art. 58 k.c.) oraz abuzywności (zob. art.  385¹. k.c.) W kwestii tej nie ma jednolitości zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie. W ostatnich latach wydawanych jest zarazem dużo wyroków (zwłaszcza w pierwszych instancjach – sądy okręgowe), rozpatrujących pozwy kredytobiorców zmierzające do podważenia skuteczności tych umów lub konkretnych zawartych w nich klauzul (jak zwłaszcza klauzul walutowych, w tym odsyłających do tabel kursowych banków). Obok licznych wyroków (głównie Sądu Najwyższego, a także sądów apelacyjnych i okręgowych), opracowanie uwzględnia także najnowsze orzeczenie jakie w tej materii wydane zostało przez Sąd Najwyższy, tj. uchwałę SN z 28.04.2022 r., III CZP 40/22 (LEX nr 3337513); szerzej o tym, zob. K. Kohutek, Umowy kredytów frankowych – ocena na gruncie przesłanek nieważności i abuzywności (w:) Przegląd Prawa Handlowego 2022 nr 7, s. 4-13