Kilka dni temu ukazała się glosa mojego autorstwa do wyroku TSUE z 29.07.2019 r. C-451/18, Tibor-Trans Fuvarozó és Kereskedelmi Kft. v. DAF Trucks NV. Wyrok ten dotyczy ważnej w praktyce kwestii, jaką jest jurysdykcja sądu rozpatrującego pozew o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną naruszeniem prawa konkurencji. Trybunał zajął się w nim wykładnią art. 7 pkt 2 rozporządzenia nr 1215/20121, przyjmując, że taki pozew może być złożony (również) przed sąd w państwie członkowskim, na którego terytorium wystąpiła szkoda, tj. na rynku, na którym znajduje się miejsce, na jaki miało wpływ wspomniane naruszenie (w danej sprawie zawarcie tzw. kartelu producentów ciężarówek) – nawet jeśli na rynku tym ani nie doszło do naruszenia prawa (w danej sprawie zawarcia kartelu) ani także sprawcy nie mają swej siedziby. Stanowisko TSEU wydaje się być korzystne dla ofiar takich naruszeń, tj. potencjalnych powodów mogących wystąpić z roszczeniami odszkodowawczymi (także) przed ich „własnym” sądem krajowym (tj. sądem państwa, w którym prowadzą działalność gospodarczą i zazwyczaj mają swoją siedzibę).

Szerzej o tej sprawie, zob.- cyt. wyżej glosę – tj. K. Kohutek, Miejsce wystąpienia szkody antymonopolowej jako łącznik determinujący jurysdykcję sądu krajowego rozpatrującego pozew o odszkodowanie. Glosa do wyroku TSUE z dnia 29 lipca 2019 r. w sprawie C‑451/18 Tibor-Trans Fuvarozó és Kereskedelmi Kft. przeciwko DAF Trucks NV, Europejski Przegląd Sądowy 2020 nr 2, s. 27-32.