Z przyjemnością zawiadamiam, iż dnia 4 grudnia 2014 r. (czwartek) o godz. 16.00 w siedzibie Stowarzyszenia Prawa Konkurencji w Warszawie (Kancelaria Dentons, ul. Rondo ONZ 1, piętro XXX) przeprowadzę warsztaty dotyczące orzecznictwa Sądu Najwyższego z lat 2012-2014 z zakresu spraw antymonopolowych. W okresie tym sąd ów wydał kilka interesujących wyroków, z których zasadnicza większość zostanie przedstawiona oraz skomentowana. Wyroki te dotyczą zróżnicowanej problematyki prawa konkurencji, obejmując zarówno zagadnienia prawa materialnego [np. ocena statusu jednostki prawa publicznego jako przedsiębiorcy na gruncie ustawy antymonopolowej; problematyka wyznaczania rynku właściwego oraz skutki prawne jego wadliwego zdefiniowania; generalna klasyfikacja ustalania cen odsprzedaży w kontekście art. 6 u.o.k.k. (tj. RPM a naruszenie interesu publicznego w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.o.k.k.), jak też i zakresu (kryteriów) wymiaru kary za naruszenie prawa konkurencji oraz procedury (np. skutki prawne zmiany przez Prezesa UOKiK treści postanowienia o wszczęciu postępowania antymonopolowego)].
Wstęp na warsztaty jest wolny, ale obowiązuje kolejność zgłoszeń. Zapisy dokonywane są pod adresem mailowym spk@spk.com.pl lub telefonicznie 022-242 56 54.
Dysponowaniem wysokimi – a na nawet bardzo wysokimi (gdyż przekraczającymi próg 90%) – udziałami w rynkach przeglądarek internetowych przez Google świadczy iż aktualnie przedsiębiorca ów jest liderem w tej branży. Dodatkowo relatywnie wysokie bariery wejścia na ów rynek (np. efekty sieci) mogłyby przemawiać za przypisywaniem tej spółce pozycji dominującej w rozumieniu przepisów prawa konkurencji (tak unijnego, jak i polskiego). To zaś pozwalałby na podejmowanie publicznoprawnych ingerencji w zachowania tego przedsiębiorcy przez Komisję Europejską oraz krajowe organy antymonopolowe w przypadku gdyby – ich zdaniem – zachowanie tej spółki stanowiły przejaw „nadużycia” (w rozumieniu art. 102 TFUE/art. 9 u.o.k.k.). Faktycznie Komisja od kilku lat monitoruje zachowania rynkowe Google (np. polegające obniżenia w rankingu wyników darmowego wyszukiwania usług świadczonych przez konkurentów Google), zmierzając do doprowadzenia do ich modyfikacji. Pomijając dyskusyjność zastrzeżeń Komisji odnośnie do zgodności zachowań tego przedsiębiorcy z art. 102 TFUE, zachodzą istotne wątpliwości, czy podmiotowi temu można przypisać pozycję dominującą w rozumieniu tego przepisu (czy też w rozumieniu definicji legalnej zawartej w art. 4 pkt 10 u.o.k.k). Istnieją bowiem liczne argumenty – tak natury prawnej, jak i faktycznej – które kwestionują prawidłowość traktowania Google jako dominanta w rozumieniu reguł prawa antymonopolowego. Szerzej na ten temat, zob. K. Kohutek, Rynki wyszukiwarek internetowych a zarzut nadużycia pozycji dominującej (na tle unijnej sprawy przeciwko Google), Europejski Przegląd Sądowy październik 2014 (s. 33-39).
Z satysfakcją informuję, że z końcem sierpnia o druku oddane zostało drugie wydanie komentarza do ustawy z dnia 17 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (autorstwo: K. Kohutek, M. Sieradzka). Zawarto w nim nie tylko omówienie i ocenę zmian jakie do powyższej ustawy wprowadziła nowelizacja z dnia 10 czerwca 2014 r., ale także obszerną aktualizację wydania pierwszego w zakresie orzecznictwa i bibliografii. Powołano się w nim na 115 wyroków sądów polskich i unijnych wydanych w latach 2008-2014 oraz na prawie 200 publikacji krajowych i zagranicznych, które opublikowano w tym okresie (czyli po ukazaniu się pierwszego wydania komentarza). Komentarz opublikowany zostanie przez wydawnictwo Wolters Kluwer około połowy września bieżącego roku (zob. http://www.profinfo.pl/p,,11799.html). Jak sądzę, książka ta powinna stanowić wartościową i/lub przydatną pozycję dla szerokiego grona odbiorców zajmujących się prawem antymonopolowym oraz publicznoprawną ochroną konsumentów.
Dnia 12 czerwca 2014 r. sąd unijny (the General Court) wydał wyrok w sprawie Intel Corp. (T‑286/09), w którym rozpatrywał odwołanie tego przedsiębiorstwa od decyzji Komisji Europejskiej z dnia 13 maja 2009 r.. Komisja uznała, że Intel nadużywa pozycji dominującej na globalnym rynku procesorów komputerowych (przez stosowanie rabatów, zwłaszcza lojalnościowych oraz tzw. nagich ograniczenia) i nałożyła na tę spółkę – jak dotąd najwyższą w historii – indywidualną karę w wysokości 1,06 miliarda. Wyrok ów zasługuje na uwagę przede wszystkim z racji zastosowanej przez sąd metodologii oceny praktyk Intel w kontekście zakazu nadużywania pozycji dominującej z art. 102 TFUE. Czytaj dalej Wyrok w sprawie Intel: rabaty dominantów nadal oceniane według ich formy→
W wyroku z dnia 14 maja 2014 roku (III SK 44/13) Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną jaką Prezesa UOKiK wniósł od wyroku Sądu Apelacyjnego (z dnia 19 grudnia 2012 r.). Na podstawie tego drugiego orzeczenia sąd (ponad czterokrotnie) obniżył wysokość kary pieniężnej nałożonej przez Prezesa UOKiK na jednego z uczestników porozumienia. Przedmiotem tego porozumienia było ustalanie minimalnych cen odsprzedaży towarów hurtowo zbywanych przez spółkę Hajduki S.A. (m.in. farby i lakiery). Wyrok Sądu Najwyższego zasługuje na uwagę nie tyle racji utrzymania w mocy redukcji wspomnianej kary, lecz przede wszystkim z powodu zajęcia w nim prawidłowego (a przynajmniej idącego we właściwym kierunku) stanowiska w zakresie antymonopolowej oceny ustalania minimalnych (lub jednolitych/sztywnych) cen odsprzedaży towarów w relacjach wertykalnych (dystrybutorskich) – tzw. RPM (Resale Price Maintenance).Czytaj dalej RPM a wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2014 r.: w kierunku bardziej zindywidualizowanego podejścia w antymonopolowej ocenie ustalania minimalnych cen odsprzedaży?→
Dnia 18 lipca 2014 r. w Dzienniku Ustaw RP ogłoszona została nowelizacja ustawy antymonopolowej (tj. ustawa z 10 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego). Data samego ogłoszenia ma o tyle istotne znaczenie, iż od tego dnia obliczać należy okres sześciomiesięcznego vacatio legis na wejście w życie nowelizacji. Nowe unormowania prawa antymonopolowego zaczną zatem obowiązywać od 18 stycznia 2015 r. Czytaj dalej Ogłoszenie nowelizacji ustawy antymonopolowej z dnia 10 czerwca 2014 r.→
Od ubiegłego roku Prezes UOKiK coraz częściej zamieszcza uzasadnienie także w decyzjach wyrażających bezwarunkową zgodę na dokonanie koncentracji, mimo że formalnie nie ma takiego obowiązku. Jeżeli bowiem decyzja administracyjna w całości uwzględnia żądania strony/stron (a tak jest w przypadku decyzji zawierającej wspomnianą zgodę), organ ją wydający może odstąpić od uzasadnienia (art. 107 § 4 k.p.a. w zw. z art. 83 u.o.k.k.). Czytaj dalej BEZWARUNKOWE ZGODY NA KONCENTRACJE Z UZASADNIENIEM→
Dnia 10 lipca 2014 r. luksemburski Trybunał wydał wyrok w sprawie (C‑295/12 P) Telefónica de España przeciwko Komisji Europejskiej, na mocy którego oddalił odwołanie tej spółki.Tym samym utrzymano w mocy zarówno wyrok Sądu (wyrok z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie T-336/07), jak i decyzję Komisji Europejskiej (sprawa COMP/38.784 – Wanadoo España/Telefónica).